Er wonen wolken boven mijn huis Ze gaan waarheen ze willen Geen benul geen richting Dat is ook hun ‘ding’ niet Een wolk is een wolk Meer hoeft het niet te zijn Er wonen gedachten boven mijn hoofd Ze schieten alle kanten op Geen idee geen noodzaak Dat is ook hun ‘werk’ niet De ene gedachte na de de andere gedachte Ze kiezen hun eigen strijd Er wonen beelden om mij heen Vroeger komt voorbij, soms toekomst Marcheren ‘all over the place’ Zonder volgorde zonder ritme Ik verbeeld mij soms mijn leven En laat het spoor maar ontstaan Er wonen woorden in mij Grote kleine vreemde en bekende Ze rijgen kettingen lijken logisch Maar woorden zijn woorden Vertellen slechts een verhaal Vertellen slechts wie ik dacht te zijn Er komt op zo’n dag van alles voorbij ©Ron van Es
Gedichten van Ron van Es