Nee, ik kijk nooit terug Maar als ik dat toch doe Zie ik al die mensen met Wie ik gesproken, gewerkt, Gezweten, gezeuld, gevloekt heb Al die mensen met hun eigen verhalen Zorgen, pijn en verlangens Al die mensen met hun eigen ogen Handelen en wandelen Ik kijk nooit terug Maar als ik dat toch doe Zie ik mensen die ik achterliet Die hun eigen weg zijn gegaan Van hoop en liefde Al die mensen met hun eigen avonturen en proberen om mens te worden Worstelen om boven te komen Om waar te zijn Ik kijk nooit terug Maar als ik aan die honderden denk Waar ik in gedachten nog steeds Mee verbonden ben Bewaar ik hen in mijn hart Al die mensen met hun eigen levens Die we ooit deelden Al die mensen met hun eigen Eigenheid eigengereidheid Eigen zijn. Aan al die mensen Zeg ik: ik hou van jullie. ©Ron van Es
Gedichten van Ron van Es