Er is een droevige dag vandaag
Hij kwam vanmorgen aan
En nestelde zich in mijn hoofd
Ging liggen en verroerde zich niet
Mijn armen vielen neer
En bleven hulpeloos langs mijn lijf
Mijn benen liepen automatisch
Naar keuken en kamer
Maar verder kwamen ze niet
En bleven hulpeloos langs mijn lijf
Mijn benen liepen automatisch
Naar keuken en kamer
Maar verder kwamen ze niet
Er is iemand doodgegaan vandaag
Nee, niet dood, dat weet ik ook wel
Maar voor hier, nu, in dit voor mij zichtbare
Dood
Onbereikbaar geworden, niet meer tastbaar
Nee, niet dood, dat weet ik ook wel
Maar voor hier, nu, in dit voor mij zichtbare
Dood
Onbereikbaar geworden, niet meer tastbaar
De droevige dag heeft zijn vleugels
Opgetrokken en zit bij mij in de boom
Kijkt mij grote ogen aan
Om te zeggen: wat nu?
Opgetrokken en zit bij mij in de boom
Kijkt mij grote ogen aan
Om te zeggen: wat nu?
©Ron van Es