Is dit het woord?

Het woord dat de man ter harte neemt als hij de menigte toespreekt, in vertrouwen dat wel.

Het woord dat de vrouw verlangt te horen alvorens zij haar lichaam aanbiedt.

Het woord dat de journaals in de avond laten rondzingen in lege huiskamers.

Het woord dat verbinding zoekt eventueel met een liggende streep zoekend naar aandacht.

Het woord dat radeloos redeloos tegen muren afketst als een eeuwige pingpongbal.

Het woord dat mensen onuitgesproken voelen ervaren als ze ‘s avonds met dichtgetrokken jassen de deur uitgaan.

Het woord dat uitgeschreven op papier ongelezen blijft in een dichte envelop wachtend op de deurmat.

Het woord dat eindeloos herhaald wordt tot het als een repeterende geweer alle andere woorden overstemt.

Het woord dat moeiteloos moedeloos scheef blijft hangen tussen twee mensen, een wolkje lucht dat langzaam verdwijnt.

Het woord dat op waarheid berust ongerust de kieren zoekt naar andere mogelijkheden.

Het woord, het woord, is dit het woord?

Laat ik dan vandaag zwijgen, en zonder woorden naar buiten kijken. Mijn hart voelen kloppen.

©Ron van Es