Ik ben hier al vaker geweest
Deze plek van verdriet
De oude herinneringen
Staan gekrast in de muren
Het zijn de doden gestorven
Als op een geweerloop
De momenten van wanhopig ijsberen
Op de railing van de balustrade
Ik ken deze plek zo goed
Het is het huis waar ik in geboren ben
De wieg waarin ik nog af en toe slaap
De geluiden van het verborgen kind
En zoals altijd is het stil hier
Bomen staan bewegingloos
Luchten hangen stil
Mijn adem stokt
Is dit ook de plaats waar ik dit keer blijven zal?
De deur die doodloopt tegen een muur?
Het bed dat mij wurgend een droom aanbiedt?
Het leven waar ik eeuwig verdwalen ga?
©Ron van Es